رمزارزها، بلاکچین، ترید و بیشتر از آن
اکسچنج رمزینکس امکانات خوبی داره و از ارزهای دیجیتال بیت‌کوین، تتر، ترون، اتریوم، بیت‌کوین‌کش، ریپل، لایت کوین، دوج کوین، بایننس کوین، استلار، اتر کلاسیک و لینک پیشتیبانی میکنه.
از طریق صرافی رمزینکس بدون نیاز به احراز هویت میتونید واریز و برداشت رمزارزها و برداشت ریالی داشته باشید و فقط برای واریز ریالی نیاز به احراز هویت دارید.
شاید فکر کنید چون آدرس‌ها در ارزهای دیجیتالی مثل بیت‌کوین بدون نام هستند، پس کسی نمی‌تونه شما و تراکنش‌هاتون رو در این شبکه ردیابی کنه. اما بهتره بدونید حفظ ناشناسی در بلاکچین، بدون استفاده از کیف پول مناسب، کمی یادگیری و بعضا صرف اندکی هزینه مقدور نیست. در این مطلب روی بیت‌کوین تمرکز شده اما در رمزارزهای دیگه ممکنه روش‌های متفاوتی برای حفظ/افشای حریم خصوصی وجود داشته باشه.
کوینومی یکی دیگه از کیف پول‌های پر کاربر هست که با هر پلتفرمی (اندروید، آی او اس، ویندوز، لینوکس و مک او‌اس) میتونید به اون دسترسی داشته باشید. این کیف پول از یه خروار کوین و توکن معتبر و غیر معتبر (بیشتر از ۱۲۵ شبکه، تمامی توکن‌های ایتریوم و اُمنی لایر و تتر) پشتیبانی میکنه و تقریبا هرچیزی رو درش میتونید پیدا کنید. تو کیف پول کوینومی امکان تعیین سفارشی کارمزد وجود داره و از سگویت بیت کوین هم پشتیبانی میکنه.
والکس سومین صرافی داخلی و ریالی هست که در کریپتوپیا بهش می‌پردازیم. چون احراز هویت در این سایت نیاز به سلفی گرفتن با مدارک داره، مدت‌ها بود که ازش طفره می‌رفتم ولی بالاخره این کار رو انجام دادم. (در حال حاضر تقریبا صرافی‌های رمزارز داخلی تمامی رویه‌ی مشابهی دارن) و با رویه فعلی فقط می‌شه امیدوار بود که اتفاق خیلی بدی برای عکس و اطلاعاتمون نیفته. (که معمولا میفته) چند روز طول کشید تا پروفایلم تایید بشه و بالاخره تونستم شروع به استفاده از این صرافی بکنم.
یکی از کیف پول‌های قدیمی مختص بیت‌کوین که شاید بشه گفت برای کاربرهای حرفه‌ای‌تر طراحی شده، کیف پول الکتروم هست. در این کیف پول شما میتونید برای اتصال به شبکه از سرور دلخواه‌تون استفاده کنید و مثل بعضی از کیف پول‌های دیگه لزوما متکی به یک سرور خاص نیستید. تک تک آدرس‌های خودتون رو به همراه موجودی‌شون می‌بینید، میتونید خرج کردن از برخی رو محدود یا کیف پول رو مجبور کنید که از آدرس مشخصی خرج کنه. همینطور امکان امضای دیجیتال پیام‌ها با کلید خصوصی آدرس‌هاتون رو هم در اختیار دارید.
آیوتا قبلا کیف پول ضعیفی داشت (Light Wallet) که از قابلیت ایجاد حساب بی بهره بود. بنابراین مجبور بودید از سایت‌ها و برنامه‌های ثالث برای تولید کیف پول جدید استفاده کنید که ممکن بود امن نباشن یا حتی خودشون بدافزار باشن و خیلی‌ها به این شکل آیوتاهای خودشون رو از دست دادن. همینطور در آیوتا هیچ موقع در آدرسی که ازش خرج کردید نباید سکه دریافت کنید. چون با هر بار خرج کردن، امکان شکستن رمز اون آدرس به شدت بالا می‌ره که این مورد در کیف پول قدیمی به خوبی رعایت نشده بود. خوشبختانه الان بیشتر مشکلات با کیف پول جدید ترینیتی برای آیوتا مرتفع شده.
لجر نانو ایکس نسخه‌ی بهبود پیدا کرده لجر نانو اس هست. توی این نسخه که حدود دو برابر نسخه قبلی قیمت داره، محدودیت ذخیره‌سازی (چند تا برنامه بیشتر نمی‌شد همزمان نصب داشت) رفع شده و همزمان می‌شه ده‌ها برنامه روی اون نصب داشت. همینطور این نسخه مجهز به بلوتوث شده که اتصال به موبایل و برنامه Ledger Live Mobile رو خیلی آسون‌تر میکنه.
استخراج یا ماینینگ مفهومی بود که برای حل مشکل «دو بار خرج کردن» رمزارزها به کمک «الگوریتم اثبات کار» به وجود اومد. اگر متوجه این جمله نمی‌شید شاید بهتر باشه ابتدا «یادگیری رمزارزها و بیت‌کوین» رو مطالعه کنید.
اینکه با داشتن یک سخت‌افزار و مصرف مقداری برق بشه بیت‌کوین درآورد خیلی ایده‌آل به نظر می‌رسه و ممکنه هرکسی رو به خودش جذب کنه. توی این پست کمی پایه‌ی تئوری استخراج بیت‌کوین رو بررسی و بعد حساب کتاب می‌کنیم ببینیم معدنچی بودن چقدر می‌تونه برامون اقتصادی و پولساز باشه.
لجر یکی از کیف پول‌های سخت‌افزاری موفق هست و تونسته فروش میلیونی داشته باشه. لجر نانو اس (Ledger Nano S) از کوین‌های متنوعی پشتیبانی میکنه ولی بدیش اینه که کیف پول چند تا کوین بیشتر رو نمی‌شه همزمان نصب داشت و مجبور می‌شید مرتب کوینی رو پاک کنید تا بتونید کیف پول ارز دیجیتال دیگه‌ای رو نصب کنید. خبر خوب اینه که در نصب مجدد شما چیزی رو از دست نمی‌دید. اگر این فضا و محدودیت برای شما کافی نیست میتونید سراغ مدل‌های دیگه‌ش مثل لجر نانو ایکس برید که باید بیشتر هزینه کنید.
